Opóźnienia w rozwoju mowy u dzieci mogą mieć źródło w zaburzeniach słuchu, nieprawidłowym ukształtowaniu narządów artykulacyjnych albo w uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego. W każdym z przypadków pojawienia się trudności w komunikacji potrzebna jest dokładna diagnoza. Na tej podstawie specjalista z zakresu neurologopedii wybiera odpowiednią metodę terapii.
Zaburzenia mowy wynikające z uszkodzenia CUN
Problemy w komunikowaniu się z otoczeniem mogą wystąpić u dzieci z autyzmem lub zespołem Aspergera. Także w przypadku uszkodzenia partii mózgu odpowiedzialnych za tę funkcję na skutek urazu okołoporodowego albo nieszczęśliwego wypadku. Neurologopeda dziecięcy przeprowadza dokładną diagnozę i opracowuje plan leczenia.
Długofalowa terapia ukierunkowana jest na ukształtowanie prawidłowych procesów mowy lub przywrócenie sprawności językowych, które stały się dla dziecka niedostępne. Szczególny wkład w redukowanie opóźnień mowy ma neurologopeda dziecięcy w przypadku, gdy nie wynikają one z nieprawidłowej budowy aparatu mowy lecz z uszkodzenia struktur korowych mózgu.
Jedną z przyczyn niewykształcenia się funkcji językowych w okresie właściwym rozwojowo jest duży stopień niedosłuchu. Takie dzieci mogą nauczyć się wypowiadać większość słów, bo neurologopeda dziecięcy stosuje odpowiednie techniki bazujące na nowoczesnych metodach reedukacji. Przyczynia się to do znacznej poprawy komunikacji niedosłyszącego dziecka z otoczeniem.
Rola neurologopedy dziecięcego w korekcji wad wymowy
Najczęściej spotykane wady wymowy to:
- jąkanie,
- seplenienie,
- nieprawidłowe wypowiadanie niektórych głosek,
- pomijanie lub zamiana głosek na inne.
Wady te wynikają z nieprawidłowego rytmu oddechowego albo niedostatecznego wykształcenia w okresie niemowlęcym warg i języka. W tym zakresie neurologopeda dziecięcy prowadzi działania profilaktyczne. Dotyczą one doskonalenia mechaniki ssania i usprawnienia funkcji języka. Rodzice otrzymują instrukcje odnośnie do sposobu ułożenia niemowlęcia podczas karmienia piersią oraz doboru smoczka do butelki.
Dla terapeutów prowadzących z dziećmi zajęcia korekcyjne neurologopeda dziecięcy jest wsparciem na każdym etapie ich pracy. Dzięki temu mali pacjenci robią szybkie postępy. Istotą działalności neurologopedy dziecięcego jest uwzględnianie wszystkich aspektów warunkujących wystąpienie zaburzeń lub opóźnień w rozwoju mowy. Zarówno tych, które powstają na skutek nieprawidłowości anatomicznych, jak też wynikających uszkodzenia CUN. Pozytywne efekty terapii mają duże znaczenie dla nauki szkolnej dziecka i jego funkcjonowania w środowisku rówieśniczym.
